تاریخی ترین پل های اصفهان

پل خواجو پر نقش و نگارترین پل به جا مانده از عصر صفوی است که قدمت آن به دوران شاه عباس دوم باز می گردد. خواجو در فاصله چند صد متری از سی و سه پل و در میان خیابان های چهار باغ صدر و بلوار فیض واقع شده است.

از ویژگی های شگفت انگیز پل خواجو، می توان به تخته های قطوری اشاره کرد که برای کنترل دهانه های عبور آب به کار می رفته و به خوبی نشان دهنده نبوغ مهندسان ایرانی است. با کمک این تخته ها، می شد دهانه ها را بست تا آب در قسمت غربی بالا آمده و دریاچه ای کوچک ایجاد کند. در قسمت شرقی نیز پلکان‌ های سنگی زیبایی در جهت مخالف جریان رودخانه واقع شده که خواجو را از تمام پل های اصفهان متمایز کرده است. بازدید کنندگان می توانند مدتی بر روی آنها بنشینند و از چشم انداز مسحور کننده زاینده رود لذت ببرند.

در بخش مرکزی طبقه بالای پل عمارت باشکوه بیگلربیگی قرار دارد که هدف از ساخت آن، پذیرایی و تشریفات رسمی بوده است. اشراف و بزرگان آن زمان قادر بودند از این اقامتگاه شاهی، مسابقات شنا و قایقرانی را که در ناحیه غربی پل برگزار می شد؛ تماشا کنند.

در هر دو طبقه این پل، تزئینات کاشی کاری اعجاب انگیزی به کار رفته که نشان از ذوق هنری و اوج سلیقه معماران ایرانی دارند. برای تزئین طاق ها، از کاشی های هفت رنگ استفاده شده که با رنگ های متنوع و طرح های خاص، جلوه ای بی همتا به پل خواجو بخشیده و آن را به زیباترین پل اصفهان تبدیل کرده است.

ايوان عمارت شاه نشین نیز دارای نقش و نگارهایی مثال زدنی است. ناگفته نماند که در دو گوشه ضلع شرقی این پل، دو مجسمه شیر سنگی باشکوه قرار گرفته اند که نمادی از سپاهیان بختیاری است.